Film, dönemin diğer filmlerinden farklı olarak özgün müziğe sahip olmasıyla da ön plana çıkar.

Otobüs Yolcuları’nın tema müziği Yalçın Tura’ya aittir. Filmdeki türküler ise Ruhi Su tarafından seslendirilmiştir.

Yeşilköy-Beyazıt otobüs hattına yeni görevlendirilen Kemal (Ayhan Işık) ve otobüs yolculukları esnasında tanıdığımız onlarca farklı hikayeye sahip yoksul, zengin insanların karıştığı bir ortam… Yeşiltepe’deki gecekondularda oturanlar da binmektedir bu hatta, inşaat şirketinin sahibinin kızı Nevin (Türkan Şoray) de. Otobüs küçük bir İstanbul’dur anlayacağınız.

Film, yoksulluk ile mücadele ederken güzel bir eve sahip olma arzusu taşıyan insanlar ve onların bu hayalini sömüren bir inşaat şirketini anlatıyor. 

Hikaye, 27 Mayıs darbesinden sonra ortaya çıkan “Güvenevler Dosyası” içindeki yolsuzluklardan esinlenerek oluşturulmuştur.

Günümüzde de hala sürüp giden yolsuzluk, inşaatta kullanılacağından daha az demir ve çimento kullanmak, kaçak kat çıkmak, bir daireyi birden fazla kişiye pazarlamak gibi sorunların o günlerden başladığını gözler önüne seren film, gerçekleri ortaya döktüğü halde hiçbir şeyin değişmediğini anlamamızı sağlıyor.

1961 İstanbul'unda Yeşilköy-Beyazıt arasının nasıl olduğunu görmek için bile seve seve tekrar izleyebileceğim filmdir.

Bu film ile hem dönemim sosyo kültürel yapısını hem de toplumun zayıflıklarını kullanarak ticaret yapmayı ve malzemeden çalmayı ekonomi yapma yalanına sığınarak savunma çirkinliği gösteren bir şirket sahibinin, insanların dini duygularını sömürerek cami yapımı için para toplamasına da tanıklık ederiz. 

Paranın güç olduğu tarafla, cesaretin her şey olabileceği tarafın savaşını izleten filmdir. Öyle ki Kemal şöyle der bir sahnede: “Korkulmayacağını gösterirsek, ötekiler de peşimizden gelir.” der.

SNuFF'un anlattığı diyalog çok önemlidir filmde ancak ev alma yarışına giren halkı birbirine düşürerek, onları bölerek güçlenmelerinin önüne geçer şirket. Böylece karşılarında onlara yapılan ya da yapılacak haksızlığa karşı duran güçlü bir kitle oluşamaz başlangıçta. Ama zamanla kazıklanan ve evlerini alamayan kişiler birleşerek güçlerini göstermeyi başarırlar.

Film dönemin İstanbul’unun iki farklı yüzünü gösterir bizlere. Bir yanda boş tepeler, bir yanda yeni yeni binaların dikildiği tepeler, bir yanda ise tarihi binalar ve köprüler.

Tüm bu çatışma dışında, zengin ve fakir arasındaki bir aşk hikayesini de sunar bizlere film; otobüs şoförü Kemal ile inşaat şirketinin sahibinin kızı Nevin arasındaki aşk. Ama onların ilişkileri Yeşilçam’ın salon filmlerindeki gibi bir aşk değildir. Kemal Nevin’e, aşktan daha önemli şeyler olduğunu şu sözlerle hatırlatır: “Şu rahatça uzandığımız toprağa bak. Karıncalara bak. Çabalarına, güçlü kuvvetli didinmelerine bak. Nasıl güvenle basıyorlar toprağa.” Film buradan esinlenerek bir yandan da şehirleşmenin eleştirisini yapar. 

Kemal'in fildeki en unutulmaz repliklerinden biri de şudur: “Sıkıntıdan okudum, okudukça sıkıntılarım arttı.”