Garfield tüm dünyadan aileleri ve çocukları eğlendirirken belki de pek azımız onun ne kadar yaşlı bir kedi olduğunu düşünmüşüzdür. Çocukluğunuzda bir Garfield karikatürü ya da çizgi romanı okurken veya onunla ilgili bir çizgi film ya da film izlerken gördükleriniz size pek de tarih öncesinden kalma gibi gelmemiştir. İşte bunun sebebi hem Garfield’ın hem de arka plan çizimlerinin sürekli bir değişim içinde olması ve yenilenmesidir. Ayrıca şişman kedimizin arkadaşları ve iletişim kurduğu canlılar da zaman içinde değiştiğinden her çocuğun farklı bir Garfield izlemiş olması oldukça muhtemeldir. Değişmeyen tek şey kedimizdir ve kendisi 41 yıldan fazladır yayınlanmakta. Belki de elli yıl sonra kendi torunlarınızı onların Garfield’larını okurken ya da izlerken görebileceksiniz.

Belki Peanuts’ın yaratıcısı Charles M. Schulz, oldukça fazla kazanan ölü ünlülerden birisi olabilir. Belki de Superman en çok satan çizgi romandır. Belki doğuda bir yerlerde de One Piece en çok basılan manga olma rekoruna sahip olabilir ama lazanyasından bir ısırık alan şişman kedimiz Garfield, gazetelerde en çok yayınlanan çizgi roman dizisi ünvanını kazanarak Guinness Dünya Rekorları’na girmeyi başardı. Yıllar 2002’yi gösterdiğinde Garfield artık dünyanın en çok tanınan kedisi olmuştu; karikatürleri tamı tamına 2 bin 570 gazetede yayınlandı ve 263 milyon kişi tarafından okundu.

Garfield’ın yayınlanan o ilk karikatüründe, sahibi Jon Arbuckle çizim tahtasının başında, kendi karikatürü üzerinde çalışırken görünmekteydi. Jon, bir daha hiçbir zaman karikatür çizerken çizilmedi. Çizgi filmde Jon’un karikatüristlik kariyerine dair birçok referans bulunmasına ve filmde direkt olarak bu konuya ışık tutulmasına rağmen serinin karikatüristi Jim Davis, Jon’un kariyerini karikatür serisinin dışında bırakmış ve bunu da sektöre çok fazla ışık tutmak istemediği için yaptığını belirtmiştir. Jim’in, Jon’un kariyerini ta en başta bu şekilde göstermesinin sebebi ona pazartesilerden nefret etmesi için bir sebep verebilmekmiş.

Odie’nin Arbuckle’ların evine nasıl geldiğiyle ilgili elbette birkaç değişik hikâye var. Bazı evrenlerde Odie, aynı Garfield gibi bulunduğu evin bir parçası olarak gösterilirken bazı evrenlerde ise Odie’nin Jon’a Liz tarafından verildiği görülebiliyor. Buna rağmen karikatür serisinin ilk zamanlarına bakacak olursanız Odie’nin aslında Garfield karikatür serisinin orijinal karakterlerinden birisi olan Lyman’ın köpeği olduğunu görebilirsiniz. Lyman, aslında perişan bir halde olan ve tekrar ayaklarının üzerinde durabilmek için Jon’dan yardım isteyen bir karakterdi. Garfield’ın kendi bunalımları yetmezmiş gibi Lyman’la birlikte köpeği Odie de onların evine taşınmıştı ve işte o an asırlar boyu sürecek bir düşmanlığın fitilini ateşlemişti. Yine de Lyman köpeği kadar şanslı olamamış ve ilerleyen bölümlerde sessizce seriden silinmiştir.

Karikatüristler sık sık çizdikleri karikatürlerin içine kendi hayatlarından bir şeyler katarlar. Mesela Peanuts’daki o kızıl saçlı kız aslen Charles Schulz’un hayatında var olan bir kızdı. Aynı diğer karikatüristler gibi bu geleneği takip eden Jim Davis, Garfield’a dedesi James A. Garfield Davis’in ismini vermekten hiç çekinmemiş. Garfield, ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’nin yirminci başkanının da ismi; James A. Garfield. Garfield isminin zaman içinde giderek daha da güçlendiğinden, yetişkinlerle çocukların hayvanlarını bu isimle çağırdığından hiç şüphe yok.

Bill Murray ve Lorenzo Music hem Garfield’ı hem de Hayalet Avcıları çizgi filmindeki Peter Venkman karakterini seslendirdiler. Murray, Hayalet Avcıları filminde Peter Venkman karakterini oynadı ve Garfield’ın filmlerinde şişman kedimizi seslendirdi. Lorenzo Music ise çizgi filmlerdeki Garfield’ı seslendirirken bunun yanı sıra The Real Ghostbusters adlı çizgi filmde Peter Venkman karakterini seslendirmiştir. Oyuncular ve değişik evrenler arasındaki bu garip ilişki Rixty Minutes adlı Rick and Morty bölümüne de konu olmuştur. Rick Sanchez, alternatif Gazorpazorp evreninde bu ilişkiye değinmiş, Garfield evreni başka boyutlara taşınmıştır. Bknz: Gazorpazorpfield

Serinin bazı hayranları için bu durum bir ümitsizlik ve hayal kırıklığı yaratsa da Jim Davis artık Garfield’ı çizmiyor ve yapımcılığını üstlenmiyor. Buna rağmen yayınlanan karikatürlerde son sözü söyleme hakkı hâlâ onun elinde. Jim’in gidişinin yayınlanan karikatürlerin kalitesini kötü yönde etkileyeceğine dair yorumlar olsa da bunca yıldan sonra bu işi bırakıp hayatına devam etmesi, farklı bir şeyler denemesi oldukça mantıklı görünüyor.

Her ne kadar Jim Davis karikatür çiziminden elini ayağını çekmiş olsa da hem Garfield ismini hem de şirketi Paw Incorporated’ı dünyayı değiştirmek için kullanmaya devam ediyor. Bunun en güzel örneklerinden birisi de mezun olduğu okul olan Ball State University ile professorgarfield.org sitesini yapmak için iş birliği yapması. Bu site disleksiyle mücadele eden çocuklara eğlenceli bir şekilde eğitim vermek, öğretmenlere yardımcı olmak ve ayrıca okuma yazma bilmeyen insanlara katkı sağlamak için açılmış bir web sitesidir. Profesör Garfield çeşitli karikatürlerle ve oyunlarla çocukların interaktif kaynakları kullanarak okumayı öğrenmesine katkıda bulunmaktadır.

Jim Davis en çok Garfield serisiyle tanınmasına rağmen elbette meslek hayatı boyunca başka karikatürler de çizdi. Gnorm Gnat, Jim’in kendi kariyerine karşı o iğneleyici bakışını ilk kez çizimlere döktüğü karikatürlerden biriydi. Ancak böceklerin pek de popüler olmayacağı öngörülmüş ve karikatür reddedilmişti. Jim buna rağmen pes etmemiş ve Garfield’ın kardeş serisi olan U.S. Acres ile belirli bir popülerliğe ulaşmayı başarmıştı. US Acres; çiftlik hayvanlarının maceralarını anlatan bir karikatür serisiydi. Bu karikatür sonraları yayından kaldırıldı ve kendisine Garfield ve Arkadaşları karikatür serisinde yer buldu, Garfield’ın arkadaşları da U.S. Acres serisindeki hayvanlardı.

Garfield: His 9 Lives, Garfield’ı bizlere zaman içerisindeki farklı çizim şekilleriyle gösteren bir çizgi roman ve özel bir çizgi filmdi. Bir başka deyişle bize onun dokuz canını gösteriyordu. Hem çizgi roman hem de çizgi film Garfield’ın bazı korkunç çizimlerini içerdiği kadar eğlenceli çizimlerini de içermekteydi. Bundan sonrası biraz keyif kaçırıcı olabilir diyerek anlatmaya devam edelim: Bu çizgi roman ya da çizgi filmdeki en önemli şey onun sonuydu, Garfield ve Odie son canlarını kullanarak Tanrı’yla yüzleşmeye gidiyorlardı ve cennetteki bir hesap hatasından dolayı Tanrı her ikisine de dokuz can daha veriyordu. Elbette Garfield ve Odie bu duruma seve seve boyun eğiyorlardı. Daha sonra da Tanrı’nın o yaramaz ses tonuyla; “bilirsin, birbirimize destek olmalıyız,” diyen bir kedi olduğu anlaşılıyordu. Böylece Garfield’ın aslında ölümsüz olduğu ve kedi tanrının ona yardım ettiği ortaya çıkıyordu.