size ne milletin kilosundan
Uzaylılar da sanıyor ki dünyada hayat var. Gelmeyin kardeşim, pişman olursunuz. Korona morona, soyunuz tükenir
Ulan şu kaderci tayfa yok mu, ne rahat insanlarsınız siz ya. Tüm dünya kırılmış, bunlar kader kader diye tutturmuş.
Artık bu kadar rahatlar. Çünkü her yer kendilerinin. Muhtemelen diğer yerlere de haber yollamışlardır, işe almayın diye
Özdemir yeni imajıyla ilgili, “Herkes çok yakıştığını söylüyor ama ben henüz alışamadım” diye konuştu.
Helal olsun sana Mahsun Kırmızıgül. Böyle işlere imza at canımızı ye
Eski Türk filmlerinde zaten baştan çıkaran kadınların ismidir Müjgan.
Sadri Alışık abimiz boşuna okumuyordu şu sözleri:
Sevgimizin bir tanesiydin Müjgan.
Saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür,
elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.
Ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü.
Öyle bir sevdim ki Müjgan’ı,
dünyamı şaşırdım, haddimi bilemedim,
evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar,
fakir soframız kurulur gibi geldi.
Sahil bahçesinde gazoz içerekten
gizli gizli mal-ü hülya kurardık.
Sonrada çarşılara giderdik.
Eşya beğenirdik elden düşme;
aynalı konsolumuz
topuzlu karyolamız bile olacaktı.
Müjgan’ın her an her bir daim yanında olacaktım
ama olmadı gitti.
Nereye mi ?
Paraya gitti abicim paraya.
Nasılda sevmiştim yıllarca ben seni.
Her akşam bekledim yollarını.
Elbet bir gün biz yuva kurarız derken,
duydum evlenmişsin sen zengin bir gençle.
Zengin olsaydım sensiz kalmazdım
her an düşünüp seni hiç ağlamazdım.
Param olsaydı aşkım kalırdın
seve seve yanımda benimle yaşardın
Nikah resimlerimizi de çektirdiydik.
Sonra karpuzcu Raşit ağabeyinin
kayınbiraderine borç ederekten
nişan yüzüklerimizi de yaptırmıştık.
Ama Müjgan takmadı bunu
takamadı uçuverdi elimden.
Meğer gizlice altın bir kafes bulmuş kendine.
Müjgan’ın gelinliğini hususi diktirmişler,
benim gibi kiralık tel duvak almaya kalkışmamışlar yani
öyle sevindim ki.
Mesut ve bahtiyar olsun diye dualar ettim her gece.
Sonramı ne oldu?
Müjgan gibi bende
birbirimize ettiğimiz sözleri,
ettiğimiz yeminleri unuttum.
Bir daha mahalleye gelmedi Müjgan, gelemedi.
“Bizim dar ve eski sokaklara otomobili sığmıyormuş.” dediler.
“Senede birkaç ay zaten Avrupa’daymış.” dediler.
“Zaman şifalı bir ilaçtır unutursun.” dediler,
Unuttum bende unuttum,
hiç aklıma gelmedi.
Hatırlamıyorum Müjgan’ı
hatırlamıyorum şimdi.
Bu şiiri de ben yazmadım zaten
Unuttum abi, bende unuttum.
Hatırlamıyorum şimdi
Müjgan’ın gözleri ne renkti.
İdam cezası verilemiyor madem bu gibi adilere çok ağır cezalar verilmeli ki ibret alınıp kimse böyle şeyler yapmaya cesaret edemesin
Seni çok seviyorum yüreği güzel insan fani olan bu dünyada iyilikler baki kalıyor...
Yok valla paralı olsun kaliteli hizmet olsun neydi o öyle yayın gider kamera bozulur yorumcu susmaz spiker anlatamaz yaşayan bilir