Aşağıda yer alan yazıyı okuduğumda hayatımın en güzel yılarında yer alan ve küçük kamyonet kasaları ve telefon direklerindeki afişlerle bizi kendisine çeken sinemalardır.

Büyük sinema salonlarının Bugünkü gibi konforlu, lüks ve her türlü isteğe karşılık veren kompleksler haline dönüşmediği yıllarda, sinema sezonu kış ve yaz sezonu olmak üzere ikiye ayrılırdı. Kışın kapalı alanlarda yapılan gösterimler mevsim yaza döndüğünde, havalar ısınıp insanları bunalttığında yerini geceleri yapılan açık hava gösterilerine bırakırdı. Neredeyse her semtte rastlayabileceğimiz yazlık sinemalar böylece kışlık kapalı sinemaların yerini alır, bir devridaim sağlanırdı. Yazlık sinemalarda sezonun öne çıkan filmleri gösterilirdi.

Seyircilerin bir kısmı kaçırdığı filmleri izlerken diğer kısmı da sevdiği filmleri yeniden izleme şansına sahip olurdu. Bazen Günlük, bazen haftada iki filmin oynatıldığı çeşitli programlara sahip yazlık sinemalarda film gösterimlerinin yanı sıra konserler, sahne gösterileri ve çeşitli komiklikler de dâhil olmak üzere bütünlüklü bir temaşa programı da gerçekleştirilirdi. Osmanlı’nın son döneminden de insanların aşina olduğu bu tür programlar insanların ortak kültürel geçmişlerini yeniden hatırlamalarına imkân verirken kültürel bir işlev de görürdü.

(Babil.com/gecmise-bir-yolculuk-yazlik-sinemalar/" target="_blank" rel="noopener">bkz:link)